۱۳۸۲ اسفند ۲۵, دوشنبه

"پروردمت به ناز تا بنشينمت بپای
آخر چرا به خاک سيه می نشانيم ؟
شاخ گل کز پی خورشيد می دوانيم
اين بود دسترنج من و باغبانيم ؟ "

آقاي هالو- داريوش مهرجويي، 1349
نویسنده: آرش در: ۱۴:۱۴

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نظر شما:

اشتراک در: نظرات پیام (Atom)