کنسرت عالی: دلتان نمی خواهد تمام شود، هی کف می زنید و درخواست تکرار می کنید. از سالن که بیرون می آیید آهنگها را زمزمه می کنید و دلتان نمی خواهد چیز دیگری گوش کنید.
کنسرت خوب: یکی- دو آنکور کافی است. سی دی آهنگها را می خرید تا بعداً دوباره گوش کنید.
کنسرت کمتر خوب (!): منتظرید تمام شود و ساعت را نگاه می کنید. بعد از کنسرت می روید سی دی اجرای قبلی را گوش می کنید و خدا را شکر می کنید که هنوز همایون جوان است!